Muzeum Egipskie
Główne wejście do Muzeum Egipskiego
Dwa posągi po każdej stronie wejścia do Muzeum symbolizują Północ i Południe starożytnego Egiptu. Jedna z postaci trzyma lotos, druga papirus.
Złoty sarkofag Tutenchamona
Złoty sarkofag Tutenchamona wykonano ze stu osiemdziesięciu kilogramów litego złota. Jest to prawdo-podobnie największy i najwspanialszy w historii przykład sztuki złotniczej. Ciało młodego władcy Tutenchamona, który zmarł w wieku osiemnastu lat, złożono do trzech sarkofagów. Wewnętrzny i zewnętrzny znajdują się wśród jego zbiorów Muzeum Egipskim. Grobowiec faraona został odnaleziony w Tebach - w Dolinie Królów, 4 listopada 1922 r. przez Howarda Cartera po sześciu latach ciężkiej pracy - pod zwałami żwiru, jakie nagromadziły się nad nim podczas odkopywania grobowca Ramzesa VI.
Król Mentuhotep (XI dynastia)
Jest to rzadki przykład rzeźby, przedstawiający faraona Mentuhotepa z XI dynastii. Posąg znajdował się w grupie ośmiu innych postaci, odnalezionych w świątyni grobowcowej z Deir el-Bahari, na zachód od Luksoru, obok świątyni królowej Hatszepsut, zbudowanej pięć wieków później. Posąg wykonany z piaskowca, wysokości dwóch metrów trzydziestu centymetrów, przedstawia faraona siedzącego w pozycji Ozyrysa, w białych szatach i pomalowanej na czerwono koronie. Kolor ciała widocznego pod białym przyobleczeniem jest oliwkowo-czarny. Statua, kiedy ją odnaleziono, była okręcona w bandaże niczym mumia i umieszczona w niszy grzebalnej monumentalnej świątyni tego władcy.
Dwarf Seneb i jego rodzina (VI dynastia)
Staroegipski rzeźbiarz uwiecznił w tym dziele ważnego urzędnika państwowego Dwarfa Seneba wraz z rodziną. Sportretował on samego notabla, jego żonę trzymającą go prawą ręką oraz dwójkę ich dzieci w miejscu skróconych nóg ojca. Posąg wykonany z wapienia został odnaleziony w grobowcu Seneba w Gizie, na pomoc od piramidy Che-frena.
Szejch el-Balad
Jest to najsłynniejsza rzeźba drewniana z czasów Starego Państwa. Przedstawia ona arystokratę Kaapera, wielkiego kapłana. W jego rysach dostrzega się powagę i dostojeństwo. Oczy wykonano z kwarcu i osadzono w miedzianych powiekach. Posąg wyrzeźbiono (z wyjątkiem ramion) z jedne-goTkawałka drewna sykamorowego. Znaleziony w 1860 roku w pobliżu Sakkary, wydał się miejscowym robotnikom, którzy go odkopali, podobny do sołtysa z ich wioski - po arab-sku: "Szejch el-Balad", stąd nazwa zabytku.
Skryba (IV dynastia)
Zawód skryby był w starożytnym Egipcie jedną z najwyżej cenionych profesji. Z powodu swej mądrości i wiedzy mieli oni najlepszy dostęp i najbliższą styczność z faraonem. Rzeźba wykonana z malowanego wapienia przedstawia siedzącego po turecku pisarczyka trzymającego na kolanach rozwinięty zwój papirusu. Oczy z inkrustowanego kwarcu obramowano brązem. Chociaż starożytni Egipcja-nie bardzo ściśle trzymali się raz ustalonych w sztuce kanonów, głowa przedstawianej postaci jest lekko przechylona w prawo, jakby człowiek zastanawiał się nad tym, co ma napisać.
Książę Rahotep i jego żona Nofret (IV dynastia)
Niniejsza rzeźba grupowa została znaleziona w grobowcu Rahotepa w Mej-dum. Przedstawia ona księcia Rahotepa, który był najwyższym kapłanem w Heliopolisie, oraz jego żonę księżniczkę Nofret. Portretowane osoby zostały wykute z dwóch oddzielnych blo-ków wapienia, ale w zamyśle miały sta-nowić całość oglądaną razem. Oba po-sagi są malowane, z inkrustowanymi oczyma, w doskonałym stanie. Należy zwrócić uwagę na różnicę w odcieniu skóry mężczyzny i kobiety, zawsze starannie podkreślaną w sztuce starożytnego Egiptu.
Grupa z czarnego granitu (XVIII dynastia)
Jest to rzeźba grupowa z czarnego gra-nitu przedstawiająca burmistrza Teb, Senefera, siedzącego u boku swojej żony Senetnaj, oraz ich córki Mutne-feret, umieszczonej pomiędzy nimi. Dzieło pochodzi z czasów panowania Amenhotepa II z XVIII dynastii.
Francuski egiptolog Mariette Pasza nalegał na zbudowanie wielkiego muzeum do przechowywania staroegipskich dzieł sztuki. Dwadzieścia lat później francuski architekt Marcel Dourgnon przedstawił plan Muzeum Egipskiego, które miało być usytuowane w centrum Kairu. Muzeum zostało otworzone w 1902 r., a na jego dyrektora powołano Gasto Maspero. Jest tam duża biblioteka oraz sto sal wystawienniczych, rozlokowanych na dwóch piętrach. W ogrodzie należącym do Muzeum znajduje się duży pomnik z brązu, który stoi nad marmurowym grobowcem Auguste Mariette'a z wykutymi na nim datami jego narodzin i śmierci: 1821-1881. W pobliżu ustawiono także sporo pomników poświęconych innym sławnym egiptologom. Większość zbiorów Muzeum wiąże się z Tutenchamonem, choć nie tylko. Bogate zbiory reprezentują liczne dzieła sztuki z czasów starożytnych, jak chociażby posągi Cheo-psa, Chefrena i Mykerinosa, kilka posągów Ramzesa II, a także kolekcje Tutmozisa III i Alhnatuna.
